|
Bäderstraße 2, Baden-Baden, Duitsland
DOSTOJEWSKI-HAUS BADEN-BADEN - Dass Baden-Baden heute noch in Russland einen hohen Bekanntheitsgrad besitzt, ist in entscheidendem Maße den russischen Dichtern zu danken. Eines der bekanntesten Werke ist sicherlich der Roman "Der Spieler" von Fjodor Dostojewski. Nachdem er während seines Aufenthaltes 1867 sein Vermögen verspielt hatte und sich kein Hotel mehr leisten konnte, bezog er mit seiner jungen Frau Anna ein Zimmer in der Bäderstrasse 2. Die Büste des Dichters und ein aufgeschlagenes Buch an der Fassade des Hauses erinnern daran.
|
Boek: Ze woonden onder een smidse. Lucht van brandend metaal. Het appartementengebouw wordt bewoond door families met kinderrijke gezinnen. Dostojevski vergokt zijn geld. Anna wanhopig.
Rue du Mont-Blanc, Genève, Zwitserland
De volgende dag gingen Dostojevski en Anna op weg naar het
Palais Electoral. Op dat moment bestond hun appartement uit
verschillende huurkamers op de tweede verdieping van een hoekhuis met
vijf etages, niet ver van de Rue du Mont Blanc. Vanuit een van de ramen
konden zij het Isle Rousseau zien. Medio december verhuisden ze naar een warmer
appartement in de Rue du Mont Blanc, naast de Engelse Kerk.
Ondanks Dostojevski’s geboeidheid, met momenten van
diepe concentratie en ongewoon en bizar gedrag, waardeerde hij en had
hij voor zijn schrijven doorgaans behoefte aan een regelmatige en
geordende routine. Anna, met haar kalme en betrouwbare karakter, bleek
wat dat betreft een uitstekende hulp. Hij schreef tot laat in de nacht,
werd ‘s ochtends laat wakker, ontbeet met Anna, en werkte dan
door tot laat in de middag, waarna ze dan gingen eten. Na het eten ging
hij vaak in zijn eentje naar een café voor een kop koffie en om
de kranten te lezen, ook een paar uit Rusland. Hij was bijzonder
geïnteresseerd in het Russische nieuws over het nieuwe jurysysteem
en de ontwikkelingen bij de spoorwegen, beiden zaken die hij krachtig
steunde. ’s Avonds keken ze soms rond in de dure winkels van de
stad, en wees hij op dingen die hij voor haar zou kopen als ze rijk
zouden zijn. Helaas was echter het tegenovergestelde het geval, en vaak
liepen ze overdag naar het postkantoor in de hoop dat er geld uit
Rusland zou zijn aangekomen. ’s Avonds in hun appartement stak
hij dan de kachel aan, dronken ze koffie en las hij haar voor uit De
Idioot, of dan lazen ze wat, vooral Franse schrijvers. Hugo,
Balzac en George Sand waren een aantal van zijn favoriete schrijvers,
en hij wees Anna bij het lezen de weg. Hun baby werd eind februari verwacht, en beiden keken zeer
verlangend uit naar de gebeurtenis. Hij wilde heel graag vader worden
en meemaken, wat hij hoopte dat de warmte van een gezinsleven was. Anna
maakte kleertjes voor de baby, en nadat hij de kranten had uitgelezen,
liep hij vaak door het oude gedeelte van de stad, die aan de overkant
van de Rhône lag, naar de straat waar de vroedvrouw woonde die
Anna zou bijstaan. Hij wilde er zeker van zijn dat hij het huis kon
vinden tegen de tijd dat zijn vrouw zou bevallen.
Op zekere dag, tijdens het familiewandelingetje in de Jardin
des Anglais, stak opeens de wind op en liep Sonja blijkbaar een kou op.
Die avond begon ze te hoesten en haar temperatuur schoot omhoog. Haar
ouders haastten zich om een dokter te vinden. Bijna een week lang
bezocht de dokter haar elke dag, en verzekerde haar bange ouders dat ze
vooruitging. Maar dat deed ze niet. Op 24 mei 1868 stierf ze.
Dostojevski huilde onstuitbaar en overdekte gezicht en handen van de
dode Sonja met kussen. Een paar dagen later, na een kerkdienst in een
klein, pas gebouwd Russisch Orthodox kerkje, begroeven ze haar op
kerkhof van Plainpalais, in haar witte kleren. Na een paar weken,
waarin ze bloemen naar haar graf brachten en huilden, konden ze
Genève niet langer verdragen. Ze vertrokken naar Vevey, aan de
overkant van het meer van Genève. verbodengeschriften/de-dostojevskis-in-geneve
